W dniu 5 sierpnia Prezydent podpisał nowelizację Kodeksu pracy (Ustawa z dnia 25 czerwca 2015 r.).
Głównym założeniem wspomnianej nowelizacji jest ograniczenie możliwości przedłużenia umów terminowych, wprowadzenie maksymalnego trzymiesięcznego okresu próbnego oraz zrównanie okresu wypowiedzenia w umowach na czas określony i nieokreślony. Podpisana nowelizacja Kodeksu pracy w znacznym stopniu wzmocni pozycje pracownika, osłabiając tym samym położenie pracodawcy.
UMOWY NA CZAS OKREŚLONY NIE MOGĄ BYĆ WIECZNE
Nowela Kodeksu pracy przewiduje, iż łączny okres zatrudnienia pracownika, przez jednego pracodawcę, na umowę na czas określony nie będzie mógł być dłuższy niż 33 miesiące. Dodatkowo, niezależnie od wskazanego okresu, liczba umów terminowych nie będzie mogła przekraczać trzech. To oznacza, iż czwarta umowa na czas określony pomiędzy tymi samymi stronami z mocy ustawy przekształci się w umowę na czas nieokreślony. Co ważne wcześniej będzie można zawrzeć umowę na okres próbny, jednakże nie dłuższy niż 3 miesiące. Przyjęty okres 33 miesięcy jest wypracowanym kompromisem pomiędzy zgłoszonymi postulatami związków zawodowych, który mówił o 18 lub 24 miesiącach oraz pracodawców, którzy proponowali maksymalnie 48 miesięcy.
Nowelizacja Kodeksu pracy wprowadza także wyjątki od stosowania ustalonego limitu 33 miesięcy. Ograniczenie to nie będzie miało zastosowania w przypadku umów o pracę zawartych na czas określony w celu zastępstwa pracownika w czasie jego usprawiedliwionej nieobecności w pracy, w celu wykonywania pracy w charakterze dorywczym lub sezonowym oraz wykonywania pracy przez okres kadencji. Co ważne w przypadku zawarcia takiej umowy należy wskazać w niej cel lub okoliczności uzasadniające zawarcie takiej umowy. Dano także możliwość przedłużenia umowy terminowej w przypadku gdy pracodawca wskaże obiektywne przyczyny leżące po jego stronie. W takim przypadku jednak pracodawca jest zobowiązany do poinformowania o tego rodzaju umowie Państwową Inspekcję Pracy.
W ocenie ustawodawcy przygotowane zmiany mają ograniczyć nieuzasadnione wykorzystywanie przez pracodawców umów na czas określony, które obecnie zawierane są niejednokrotnie na bardzo długie okresy, czym pozbawia się pracowników poczucia stabilizacji stosunku pracy.
ZMIANY W UMOWACH O PRACĘ NA OKRES PRÓBNY.
Wprowadzono także pewne modyfikacje w zakresie przepisów dotyczących umowy o pracę na okres próbny. Zgodnie z nowymi uregulowaniami umowy o pracę na okres próbny nieprzekraczające 3 miesięcy, zawierane będą w celu sprawdzenia kwalifikacji pracownika i możliwości jego zatrudnienia w celu wykonywania określonego rodzaju pracy. Przy czym zgodnie z nowymi przepisami ponowne zawarcie umowy o pracę na okres próbny z tym samym pracownikiem będzie możliwe jedynie w sytuacji, gdy pracownik ma być zatrudniony w celu wykonywania innego rodzaju pracy bądź po upływie co najmniej 3 lat od dnia rozwiązania lub wygaśnięcia poprzedniej umowy o pracę, gdy pracownik ma być zatrudniony w celu wykonywania tego samego rodzaju pracy. W takim przypadku dopuszczalne będzie jednokrotne ponowne zawarcie umowy o pracę na okres próbny.
ZRÓWNANIE OKRESÓW WYPOWIEDZENIA.
Nowelizacja Kodeksu pracy wprowadza także istotne zmiany w zakresie okresu wypowiedzenia umów terminowych. Zgodnie z nowymi przepisami okres wypowiedzenia umów o pracę na czas określony będzie zależny od okresu zatrudnienia pracownika u danego pracodawcy. Skutkiem tego nastąpi zrównanie okresu wypowiedzenia umów na czas określony i nieokreślony. Po wejściu zmian w życie okres wypowiedzenia umowy na czas określony przy zatrudnieniu u danego pracodawcy krócej niż 6 miesięcy będzie wynosił 2 tygodnie, w przypadku zatrudnienia powyżej 6 miesięcy – 1 miesiąc, a przy zatrudnieniu przez okres co najmniej 3 lat – 3 miesiące.
Ustawa wejdzie w życie już w 2016 r. po upływie 6 miesięcy od dnia ogłoszenia jej w Dzienniku Ustaw.
